Яўген Міхайлавіч Андрэеў (20 лістапада 1894 года, в. Чэрні, Брэсцкі павет, Гродзенская губерня - 3 красавіка 1968 года, Масква) - савецкі ваенны дзеяч, генерал-маёр Чырвонай Арміі і генерал брыгады Войска Польскага. Нарадзіўся будучы ваеначальнік 20 лістапада 1894 года ў вёсцы Чэрні цяпер Брэсцкага раёна Брэсцкай вобласці Беларусі. Вучыўся ў мужчынскай гімназіі г. Радама. Летам 1914 года пераехаў у Мінск, затым у Казань, а ў 1915 годзе - у Маскву, дзе працягнуў вучобу ў эвакуіраванай 1-й Варшаўскай гімназіі, адначасова працаваў у матэрыяльнай службе Курскай чыгункі. Увесну 1917 года Андрэеў скончыў вучобу і затым паступіў у Маскоўскі ўніверсітэт. У канцы жніўня таго ж года паступіў на службу вольнавызначаным ў 2-й запасны мартырны дывізіён, дыслакаваны ў Серпухаве, аднак ужо ў снежні быў дэмабілізаваны, пасля чаго працягнуў вучобу ў Маскоўскім універсітэце і адначасова працаваў рахункаводам у матэрыяльнай службе Паўночнай чыгункі. Пасля заканчэння 1 курса У 1918 годзе перавёўся ў Маскоўскі камерцыйны інстытут.

У снежні 1919 года прызваны ў рады РСЧА і накіраваны ў 2-ю запасную артылерыйскую брыгаду, дыслакаваную ў Маскве. З красавіка 1920 года супраць войскаў пад камандаваннем генерала. П. Н. Урангеля. Восенню 1920 года накіраваны на вучобу на Адэскія курсы цяжкай артылерыі, пасля заканчэння якіх у маі 1921 года быў пакінуты на курсах курсавым камандзірам. У 1924 годзе курсы былі пераўтвораны ў Адэскую артылерыйскую школу, пасля чаго А. М. Андрэеў служыў на пасадах камандзіра ўзвода і начальніка разведкі.

У кастрычніку 1925 года прызначаны на пасаду памочніка камандзіра батарэі ў складзе 51-га артылерыйскага палка (51-я Перакопская стралковая дывізія), дыслакаванага ў Адэсе. У лістападзе 1926 года накіраваны на вучобу на разведвальныя курсы ўдасканалення каманднага складу ў Маскве, пасля заканчэння якіх у верасні 1927 года вярнуўся ў 51-ю стралковую дывізію і служыў у складзе 153. Замаскварэцкага стралковага палка на пасадах камандзіра камандзіра. У лютым 1932 года прызначаны на пасаду начальніка штаба СПА пункта Адэса ў складзе 6-га стралковага корпуса (Украінская ваенная акруга), а ў снежні 1933 года - на пасаду начальніка штаба 1-га палка МПВА ў Кіеве, адначасова з гэтым з 1934 года вучыўся на вячэрнім аддзяленні Ваеннай акадэміі імя М. В. Фрунзэ, якое скончыў у снежні 1937 года. У чэрвені 1936 года Я. М. Андрэеў прызначаны на пасаду начальніка штаба ў 4-й полк МСПА ў Ленінградзе, а ў чэрвені 1938 года - на пасаду начальніка навучальнага аддзела Вышэйшых курсаў МПВА ў Маскве. У верасні 1939 года пераведзены ў Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзэ, дзе служыў выкладчыкам факультэта СПА, а з красавіка 1941 года - старшым выкладчыкам кафедры авія-зенітнай абароны, службы ВНОС і МПВА, аднак ужо 16 чэрвеня 1941 года прызначаны начальнікам курсаў удасканалення. вышэйшага начальніцкага складу Вышэйшай ваеннай школы СПА Чырвонай арміі.

З пачаткам вайны А.М. Андрэеў знаходзіўся на ранейшай пасадзе. У верасні 1941 года накіраваны на Паўночна-Заходні фронт і па прыбыцці прызначаны на пасаду начальніка аддзела СПА 34-й арміі, якая вяла абарончыя баявыя дзеянні ў 30 кіламетрах на ўсход ад Дземянска на мяжы Кірылаўшчына - возера Велье. 6 сакавіка 1942 года прызначаны на пасаду камандзіра 370-й стралковай дывізіі, якая вяла баявыя дзеянні на поўдзень ад магістралі Валдай — Старая Руса, з 24 красавіка — супраць групоўкі праціўніка ў раёне Дзямянска, у лютым-сакавіку 1943 года — на подступах да Старой Русі. 24 жніўня 1943 года пасля няўдалых дзеянняў на старарускім напрамку генерал-маёр А. М. Андрэеў быў зняты з займаемай пасады, пасля чаго знаходзіўся ў распараджэнні Галоўнага ўпраўлення кадраў НКА і ў верасні таго ж года накіраваны ва Упраўленне ВНУ Галоўнага ўпраўлення кадраў, дзе прызначаны на пасада начальніка 2-га, а ў снежні таго ж года - 3-га аддзелаў. Пасля заканчэння вайны знаходзіўся на ранейшай пасадзе.

У красавіку 1946 года назначаны на пасаду начальніка 2-га аддзела Упраўлення ВНУ стралковых войскаў, у жніўні 1947 года - на пасаду намесніка начальніка гэтага ўпраўлення, а ў ліпені 1949 года - на пасаду начальніка аддзела па кіраўніцтву вышэйшымі ваенна-навучальнымі ўстановамі пры намесніку кіраўніка галоўнакамандуючага Сухапутных войскаў па баявой падрыхтоўцы. Загадам Ваеннага міністра СССР ад 18 сакавіка 1950 года генерал-маёр А. М. Андрэеў быў накіраваны ў распараджэнне міністра нацыянальнай абароны ПНР з пакіданнем у кадрах Савецкай арміі, дзе прызначаны на пасаду начальніка кафедры агульнай тактыкі і службы штабоў Акадэміі Генеральнага штаба ў Рэмбертуве.

У ліпені 1951 года вярнуўся ў СССР, пасля чаго знаходзіўся ў распараджэнні Галоўнага ўпраўлення кадраў і ў снежні таго ж года прызначаны на пасаду начальніка аддзела вышэйшых ваенна-навучальных устаноў Галоўнага ўпраўлення баявой і фізічнай падрыхтоўкі Сухапутных войскаў Савецкай арміі, а ў лютым 1953 года - на пасаду начальніка 1-га аддзела Упраўлення ўсеагульнага навучання Галоўнага ўпраўлення баявой і фізічнай падрыхтоўкі Сухапутных войскаў. Генерал А.М. Андрэеў меў узнагароды: ордэн Леніна (30.04.1945); тры ордэны Чырвонага Сцяга (14.02.1943, 03.11.1944, 15.11.1950); ордэн Айчыннай вайны 1 ступені (04.06.1944), а таксама шэраг медалёў. У чэрвені 1953 года Яўген Міхайлавіч Андрэеў выйшаў у запас. Памёр цудоўны военачальнік і наш зямляк 3 красавіка 1968 года ў Маскве. Пахаваны на Ваганькаўскіх могілках.

Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР аб узнагароджанні генерала Андрэева Ордэнам Чырвонага Сцяга. 1943 год.

Указ прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР аб узнагароджанні генерала Андрэева А.М. Ордэнам Айчыннай вайны І ступені. 1944 год.