З 1938 года Зміцер Маркоўскі прызваны ў рады Чырвонай Арміі. Пасля 10-месячнай курсанцкай падрыхтоўкі ў Маскоўскай авіяцыйнай школе быў накіраваны на працу начальнікам Дома Чырвонай Арміі ў Ленінградзе. Удзельнік савецка-фінскай вайны. Увесь перыяд Вялікай Айчыннай вайны знаходзіўся на фронце: са жніўня 1941 г. - інструктар прапаганды батальёна абслугоўвання аэрадрома, затым ваенны камісар батальёна аэрадромнага абслугоўвання на Паўночна-Каўказскім фронце, начальнік арганізацыйна-тылавога аддзела авіязлучэння на 2-м Украінскім фронце.

У 1942 годзе ўзнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі, медалём "За абарону Каўказа"; у 1944 годзе - ордэнам Айчыннай вайны 2-й ступені, у 1945 годзе - медалём «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.», у пасляваенны перыяд - медалямі «Дваццаць гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.», « 50 гадоў Узброеных Сіл СССР».

На працягу амаль 19 гадоў - з 1955 па 1973 год - з'яўляўся дырэктарам (рэктарам) Гродзенскага педагагічнага інстытута імя Янкі Купалы, займаўся выкладчыцкай працай. Пад яго кіраўніцтвам у жыцці інстытута адбылося шмат змен: рэарганізуюцца факультэты і ствараюцца новыя кафедры, узмацняецца навукова-педагагічны патэнцыял і павышаецца якасць выкладання, распрацоўваюцца эфектыўныя тэхналогіі падрыхтоўкі спецыялістаў, пабудаваны новыя навучальныя карпусы, студэнцкія інтэрнаты і жылы дом для выкладчыкаў, абнаўляецца тэхнічная база вучэбнага працэсу і навуковых даследаванняў, актывізуюцца міжнародныя сувязі гродзенскай ВНУ. Інстытут становіцца адным з лепшых педагагічных ВНУ Беларусі. За шматгадовую працу і навукова-педагагічную дзейнасць Д. С. Маркоўскі ўзнагароджаны ордэнамі «Знак Пашаны», Працоўнага Чырвонага Сцяга, ганаровымі граматамі Міністэрства вышэйшай адукацыі СССР і Міністэрства адукацыі БССР.

З узнагароднага ліста

Маркоўскі Дзмітрый Спірыдонавіч, працуючы на ​​пасадзе агітатара палітаддзела, усю сваю агітацыйна-прапагандысцкую работу накіроўвае на аказанне канкрэтнай дапамогі камандаванню батальёна ў выкананні пастаўленых задач перад часткамі па абслугоўванні авіяпалкоў, на ўмацаванне жалезнай савецка-воінскай дысцыпліны асабістага складу.

Таварыш Маркоўскі асабіста сістэматычна бывае на перадавых аэрадромах, дзе грунтуюцца часткі. Сваёй палымянай агітацыяй запальвае сэрцы байцоў на новыя баявыя подзвігі, вучыць і выхоўвае агітатарскі склад падчас правядзення палітыка-выхаваўчай работы з байцамі. Аказвае рэальную дапамогу намеснікам камандзіраў частак па палітычнай частцы, партыйным і камсамольскім арганізацыям у пастаноўцы пытанняў выхавання ў байцоў пякучай нянавісці да выклятага ворага- нямецка-фашысцкім захопнікам і бязмежнай любові і адданасці сваёй Радзіме і партыі Леніна - Сталіна.

15 красавіка 1943 года.

З кнігі «Вялікая Айчынная вайна ў лёсах супрацоўнікаў Купалаўскага ўніверсітэта», аўтар-складальнік - Андрэй Гецэвіч.