Надрукаваць гэтую старонку
Апублікавана ў Панядзелак, 15 Чэрвень 2020 12:45

Вялікая Айчынная вайна ў лёсах супрацоўнікаў Купалаўскага ўніверсітэта»: Пётр Макараў

makarovМакараў Пётр Аляксеевіч нарадзіўся 29 чэрвеня 1915 года ў вёсцы Стоўбішча Дзмітраўскага павета Арлоўскай губерніі. З кастрычніка 1939 па ліпень 1961 года служыў у Чырвонай, а затым у Савецкай Арміі. Артылерыст. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з 22 чэрвеня 1941 г. і да яе заканчэння. Тройчы паранены.

 

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з 22 чэрвеня 1941 г. і да яе заканчэння з перапынкамі, звязанымі з раненнямі (тры раненні, з іх два цяжкія - 5 кастрычніка 1941 г. і 15 сакавіка 1942 года), вучобай на курсах і фарміраваннем частак. Удзельнічаў у прыгранічных абарончых бітвах на Заходняй Украіне, у Сталінградскай абарончай і наступальнай аперацыях, Венскай і Дрэздэнскай-Пражскай наступальных аперацыях.

Узнагароджаны двума ордэнамі Чырвонай Зоркі, ордэнам Аляксандра Неўскага (1945), медалямі «За адвагу» (1942), «За абарону Сталінграда» (1943), «За баявыя заслугі», «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941- 1945 гг.», «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту», «40 гадоў Узброеных Сіл СССР», «Дваццаць гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.», «50 гадоў Узброеных Сіл СССР», «60 гадоў Узброеных Сіл СССР», «Трыццаць гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.», «Ветэран працы», «За доблесную працу. У адзначэнне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна», нагруднымі знакамі: «Гвардыя», «Выдатнiк народнай асветы».

Пасля вайны ў 1957 г. завочна скончыў Ваенна-палітычную ордэна Леніна і Кастрычніцкай рэвалюцыі Чырванасцяжную акадэмію імя Уладзіміра Ільіча Леніна ў Ленінградзе. З 1961 па 1978 год - выкладчык кафедры гісторыі КПСС у Купалаўскім універсітэце.

З узнагародных лістоў

Палітрук Макараў Пётр Аляксеевіч - удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з чэрвеня 1941 года. Будучы камандзірам батарэі, здолеў выхаваць увесь асабісты склад мужнымі, устойлівымі, гатовымі ў любую хвіліну з гонарам выканаць баявы загад. Яго батарэя была лепшая ў дывізіі. 11 сакавіка ў час абстрэлу апорнага пункту мінамётным агнём праціўніка т. Макараў сам асабіста выводзіў баявыя машыны з-пад абстрэлу і тым самым захаваў усе баявыя машыны батарэі.

З 13 па 15 сакавіка батарэя таксама з гонарам выконвала баявыя задачы. 15 сакавіка пасля выканання баявой задачы, вяртаючыся на станцыю перазарадкі, т. Макараў быў цяжка паранены падчас выбуху міны.

28 сакавіка 1942 года.

У перыяд баявой аперацыі з 20 па 24 жніўня 1944 года тав. Макараў як памочнік і намеснік начальніка аператыўнага аддзялення выразна і ўмела арганізаваў падрыхтоўку частак да аперацыі, а таксама, нягледзячы на ​​тое, што адна брыгада дзейнічала ў складзе 52-й арміі і дзве брыгады - у 27-й арміі, своечасова забяспечваў паспяховую працу падначаленых частак і перадачу інфармацыі ў вышэйстаячыя штабы. У выніку чаго брыгады пастаўленую задачу выканалі паспяхова, нашы стралковыя часткі, без асаблівага супраціву авалодаўшы пярэднім краем, перайшлі ў рашучы наступ.

За ўмелую і выразную працу па забеспячэнні паспяховых баявых дзеянняў падначаленых частак гвардыі капітан Макараў варты ўзнагароджання ордэнам Чырвонай Зоркі.

27 жніўня 1944 года.

Пры выкананні баявых задач, знаходзячыся на камандным пункце 03.04.1945 на ўсходняй ускраіне Браціславы, пад мінамётным і ружэйны-кулямётным агнём праціўніка прабраўся да мэтаў для залпаў брыгад, удакладніў цэнтры залпаў, выбраў удалы момант для адкрыцця агню і пра вынікі неадкладна паведаміў на апорны пункт. Агнём вырабленых залпаў разбурана 6 кварталаў з дамамі, якія былі ператвораны супернікам у агнявыя кропкі. Знішчана 10 агнявых кропак, 4 дзоты, 1 склад з боепрыпасамі, 1 бензасклад, 6 машын з ваеннымі грузамі. Забіта і паранена да 250 салдат і афіцэраў праціўніка. Дзякуючы яго ініцыятыве быў забяспечаны поспех надыходзячым часткам, наша пяхота авалодала ўсходняй часткай горада.

За выяўленыя мужнасць і адвагу пры выкананні баявых задач узнагароджаны Урадавай узнагародай - ордэна Аляксандра Неўскага.

17 красавіка 1945 года.

З кнігі «Вялікая Айчынная вайна ў лёсах супрацоўнікаў Купалаўскага ўніверсітэта», аўтар-складальнік - Андрэй Гецэвіч.