З 1919 па 1922 год Міхаіл Клішын удзельнічаў у баявых дзеяннях падчас Грамадзянскай вайны. З 28 кастрычніка 1941 па 1945 год - удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, сувязіст, старшы памочнік начальніка сувязі 10-га гвардзейскага стралковага корпуса (у 1944 г. - 20-га стралкова-дэсантнага корпуса, у 1945 - Брэсцкага корпуса), камандзір аддзялення батальёна сувязі стралковага корпуса. Міхаіл Пракопавіч Клішын ваяваў на Паўднёвым, Паўночна-Каўказскім, 1-м і 2-м Беларускіх франтах.

Міхаіл Клішын узнагароджаны ордэнамі Леніна, Чырвонай Зоркі, Чырвонага Сцяга, Айчыннай вайны 2-й ступені, Айчыннай вайны 1-й ступені, медалямі «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945», «За абарону Каўказа», «За ўзяцце Кенігсберга», юбілейнымі медалямі «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту», «Дваццаць гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945». Вайсковае званне - падпалкоўнік.

З 1957 па 1981 год год Міхаіл Пракопавіч Клішын працаваў кіраўніком гуртка мастацкай разьбы па дрэве на кафедры асноў вытворчасці і лабарантам кафедры педагогікі ў нашай ВНУ.

З узнагародных лістоў:

«За ўвесь час знаходжання на фронце пры ўсіх аперацыях батальён Міхаіла Пракопавіча Клішына забяспечваў своечасовай і бесперабойнай сувяззю камандаванне корпуса. Нягледзячы на ​​складанасць і цяжкасці ў горных умовах бездарожжа, дастаўку сродкаў сувязі і прадфуража забяспечваў своечасова ...

25 красавіка 1943 года».

«У перыяд прарыву моцна ўмацаванай глыбока эшаланаванай лініі абароны праціўніка ў раёне Пружынішча - В'юнішча Азарычынскага раёна Палескай вобласці падпалкоўнікам Клішыным праведзена выключна вялікая праца па арганізацыі бесперабойнай сувязі.

У складаных умовах лясіста-балоцістай мясцовасці, зменлівай абстаноўкі, абмежаваных сродкаў сувязі, асабліва транспарту, прымаў усе меры да бесперабойнага забеспячэнні сувяззю камандаванне корпуса ...

14 ліпеня 1944 года».

«У перыяд прарыву моцнай, доўгачасовай, глыбока эшаланаванай лініі абароны суперніка ў раёне Гумбінен прарабіў выключна вялікую працу па арганізацыі правадной сувязі ад штаба корпуса, а таксама асабіста кантраляваў працу і праверку лініі сувязі да роты ўключна. Рызыкуючы жыццём, непасрэдна на пярэднім краі правяраў забяспечанасць сувяззю і ўстойлівасць лініі сувязі.

Нягледзячы ні на якія цяжкасці, дзень і ноч працаваў па ўдасканаленні і ўстойлівасці вузлоў сувязі корпуса, дывізіі, палкоў, прымаючы ўсе меры да бесперабойнай сувязі камандавання корпуса з падначаленымі часткамі.

Пры наступе ў любых умовах бою днём і ноччу своечасова арганізоўваў сувязь, усяляк спрыяючы забеспячэнню сувязі камандавання з падначаленымі часткамі корпуса, чым спрыяў знішчэнню жывой сілы і тэхнікі праціўніка.

7 лютага 1945 года».

З кнігі «Вялікая Айчынная вайна ў лёсах супрацоўнікаў Купалаўскага ўніверсітэта», аўтар-складальнік - Андрэй Гецэвіч.